lunes, 23 de noviembre de 2009

¿qué por qué se me saltaron las lágrimas....?


Por lo que te quiero, mi rubita,... fundamentalmente por lo que te quiero; por verte ahí arriba en tu salsa, disfrutando de tu minuto de gloria. Por todo lo que hemos pasado juntos, por lo que nos queda por pasar, por las ganas que tenía de abrazarte y comerte a besos. Por la sonrisa que esbozabas que iluminaba mi corazón; por lo injusto que es todo esto, por las ganas que sé que tienes que acabe, por mandar al carajo toda esta basura, ... , por lo que te quiero, mi rubita, por lo que te quiero.

Me tuve que esconder para que no se me notara, y más gente se me acercaba y me preguntaba que qué me pasaba. Nada, nada... este discurso es muy emocionante.

T´estimo molt, rubita dels meus somnis. tinc moltes ganes de veure't. No poder abraçar el divendres em va deixar fatal.




JL